ईश्क मुझे आप से या कुछ और हैं,
आज दिलमें हैं कसक वो कुछ और हैं।

जिंदगी के शोर सारे सुनने के बाद,
सुन लेना भीतर दबा जो ईक शोर हैं।

-विराज देसाई ©
(First attempt at Hindi! गुस्ताखी माफ!)

કસ્ટડી

એ ઢળતી બપોરે તું બોલ્યો,
હવે આપણે છૂટાં થયાં!!
અને મેં એ જ વખતે,
મારાં જતનથી ઉછરેલાં,
વ્હાલા સપનાંઓને,
મારી છાતીનાં એક ઊંડા...
ઊંડા પોલાણમાં દાબી દીધાં હતાં.

અને આજે,અચાનક જ,
તને મારાં આ સ્વપ્નોની કસ્ટડી ફરી જોઈએ?
એ તો તને નહીં જ મળે!!

મારાં આ વર્ષોથી તરફડતાં સ્વપ્નોને,
તું જો ફરી મૂળેથી કચડશે,
તો આ વખતે હુંય તેમની જેમ,
 વર્ષોથી તરફડતી,
તૂટીને મરી જ જઈશ.

તેથી  મારાં સપનાઓની કસ્ટડી તો તને નહીં જ મળે!

-વિરાજ દેસાઇ ©

કારણ વગર....!

ક્ષણ તને ઠરવું હતું કારણ વગર,
આપણે મળવું હતું કારણ વગર.

પ્રેમ,રેતી ને સમય-એ સર્વને,
હાથથી સરવું હતું કારણ વગર.

જાનલેવા રોગ છે જીવન છતાં,
આપણે જીવવું હતું કારણ વગર.

ખૂશ્બુનાં ઊડી જવાનાં દુઃખમાં,
ફૂલને ખરવું હતું કારણ વગર.

શાંત સર મન-જ્યાં વમળ કૈં સર્જવા,
યાદને તરવું હતું કારણ વગર.

-વિરાજ દેસાઇ ©