તમે જતાં રહ્યાં એમ અમને રડતાં મૂકીને

તમે જતાં રહ્યાં એમ અમને રડતાં મૂકીને,
જેમ રેતીને છોડીને જતી રહે છે કોઇ નદી વહીને.
નદી તો હજી પણ પોતાની ભીનાશ છોડી જાય છે,
માણસ તો મનનો કોઇ ખૂણો ખાલી કરી જાય છે.

માણસ તો જતો રહે છે,સ્મરણો રહી જય છે,
ઊંડી થાય છે લાગણી,અશ્રુમાં ફરિયાદો વહી જાય છે.
જીવન તો છે ચક્ર માન્યું કે ચાલ્યા જ કર્શે,
પણ તમારાં વિના કંઇક તો સૂનું જ લાગશે.

  -For all those who have lost someone dear.

-વિરાજ દેસાઇ  ©